به گزارش کافه خبر قزوین ؛راشین شهبازی کارشناس ارشد روانشناسی در یادداشتی که در اختیار کافه خبر قزوین قرار داده است می نویسد: فیلم پیر پسر به کارگردانی اکتای براهنی، یک درام روانشناختی عمیق است که به بررسی روابط خانوادگی، چالش‌های بین نسلی و مسائل روانی شخصیت‌ها می‌پردازد. این فیلم با تمرکز بر فضای انسانی و احساسی، به مسائلی چون پیری، تنهایی، خاطرات و ارزش‌های انسانی می‌پردازد و نگاهی فلسفی به مرگ، زندگی و گذر زمان دارد.

فیلم پیر پسر را میتوان از دیدگاه روانشناختی مورد تحلیل و بررسی قرار داد و در این مبحث به نقش علی پسر بزرگ این خانواده خواهیم پرداخت.

شخصیت علی در فیلم پیرپسر از دیدگاه فروید،علی انسانی است گرفتار زخم‌های ناخودآگاه. گذشته‌ی دردناک و روابط حل‌نشده در کودکی، او را به سمت افسردگی و ناامیدی کشانده. از نگاه فروید، علی بین کشش مرگ (تاناتوس) و میل به زندگی گیر کرده است، یعنی هم به دنبال رهایی است، هم ناخودآگاه خودش را به سمت شکست و نابودی می‌برد.

شخصیت علی در فیلم پیرپسر یکی از پیچیده‌ترین و در عین حال دردناک‌ترین نمونه‌های انسانی است که میان خشونت درونی، تنهایی و عقده‌های فروخورده گرفتار شده است. او نمادی از نسلی است که در نبود عشق و امنیت عاطفی، تبدیل به انسانی سرد و در جست‌وجوی معنا می‌شود.

زمینه روانی و خانوادگی

علی در محیطی رشد کرده که فقدان مادر و اقتدار خشک پدر بر فضای روانی‌اش سایه انداخته است. نبودِ الگوی عاطفیِ زنانه در زندگی او باعث شده که احساس امنیت درونی‌اش شکل نگیرد. در نتیجه، در روابطش با دیگران — به‌ویژه زنان — دچار تناقض میان میل به نزدیکی و ترس از صمیمیت است.

خشم فروخورده

در سراسر فیلم، علی حامل خشمی است که منبع اصلی‌اش احساس بی‌عدالتی، تحقیر و نادیده‌گرفته‌شدن در کودکی است. این خشم نه فقط علیه دیگران، بلکه علیه خود او نیز عمل می‌کند و به نوعی تخریب درونی و خودویرانگری منجر می‌شود. او نمی‌تواند احساساتش را بیان کند، چون از طرد شدن می‌ترسد، بنابراین خشم را به رفتارهای پرخطر و پرتنش تبدیل می‌کند.

تنهایی و سردرگمی وجودی

علی انسانی است که در ظاهر قوی، اما دروناً شکسته و پر از پوچی است. او نمی‌داند که چه می‌خواهد و از زندگی چه انتظاری دارد. تمام تلاشش برای کنترل جهان اطراف، در واقع تلاشی است برای کنترل آشوب درونی خودش. این سردرگمی باعث می‌شود از دیگران فاصله بگیرد و در انزوا فرو برود.

رابطه علی با دیگران

در رابطه با رعنا (زن مستأجر)، علی نوعی انتقال عاطفی ناآگاهانه را تجربه می‌کند — گویی رعنا یادآور تصویر گمشده مادر است. به همین دلیل، رابطه میان آن دو میان محبت و خشونت، دلسوزی و سلطه در نوسان است. او از یک‌سو نیازمند توجه و عشق است، و از سوی دیگر از آن فرار می‌کند چون نمی‌خواهد دوباره آسیب ببیند.

به گزارش کافه خبر قزوین؛علی پسری تنهاست که هنوز در سوگِ مادر فرهنگی اش و کودکیِ ازدست‌رفته‌اش عزادار است. فیلم با نگاهی روان‌کاوانه نشان می‌دهد که اگر زخم‌های کودکی درمان نشوند، در بزرگسالی به شکل رفتارهای مثبت و یا منفی بروز پیدا خواهند کرد و در آخر علی این قصه نیاز دارد تا از منطقه امن ذهنی خود خارج شود و برای خواسته‌هایش بجنگد.