به گزارش کافه خبر قزوین؛حمیده سبحانی فر هنرمند نقاش استان قزوین در بینال هنر طبیعت گنگجو کره جنوبی حضور یافت.

بینال هنر طبیعت گنگجو کره جنوبی جشنواره ای است که هر دو سال با موضوع هنر طبیعت میزبان هنرمندان و گردشگرانی از سراسر جهان است.

این نمایشگاه از سوی انجمن هنرمندان طبیعت کره جنوبی ( Yatoo ) برگزار می شود و آثار هنرمندان ایرانی در حوزه ویدئوآرت

در بیینال هنر طبیعت گنگجو، مرکز هنری گنگجو، کره جنوبی با عنوان “مکعب های خالی” پس از اعلام فراخوان و داوری به نمایش درخواهد آمد.  

در این نمایشگاه که از ۲۴ آگوست تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴ برپا است آثاری از هنرمندان ایرانی از جمله الهه عبدالله زاده، آذر خورشید، حمیده سبحانی فرد، فاطمه پورذبیح، فرزانه صناعی، فرشته عالمشاه، مرضیه گلستانه، معصومه واحدی، نسیم عارفی، نسیم مهدوی
با کیوریتوری فرشته عالم شاه نیز به نمایش گذاشته شد.

مجموعه مکعب های خالی بیانی است زیست محیطی از دغدغه جمعی از هنرمندان ایرانی در خصوص گونه های آبزی بومی و در خطر انقراض ایران که در سکوت و میان انبوه جریان های روزانه مظلومانه و بدون دیده شدن یکی پس از دیگری ناپدید می شوند، آنقدر در سکوت و ناشناس که بیشتر مردم حتی یکبار نیز نام برخی از آن ها را نمی شنوند.  

مکعب های خالی تمثیلی است از رودها، برکه ها و تالاب های خشک شده یا در حال خشک شدن  و همچنین اشاره ای است به آکواریوم ها، استخرها و پرورشگاه های گونه های خاص آبزی غیر بومی که تنها به منظور رفع نیازهای مالی، خوراک و حتی لذت جویی انسان، از اسارت این گونه ها، هر روزدرحال توسعه است.
 
این نمایشگاه تلاش دارد تا هرچه بیشتر توجه ها را به سمت اهمیت حفاظت از گونه های بومی آبزی جلب نماید. در این مجموعه هنرمندان از دریچه های مختلف به این موضوع پرداخته اند.  

الهه عبدالله زاده هنرمند ساکن بندرعباس، به ضربه بزرگ حاصل از صید ترال در آبهای خلیج فارس و خالی شدن سفره صیادان محلی پرداخته است.

آذر خورشید با آرزوی وارونه کردن برخی مسایل به شرایط وخیم زیستی در دریاچه ارومیه اشاره می کند و حمیده سبحانی فرد از قزوین به دخالت های نادرست انسان در چرخه طبیعت و در نتیجه حذف برخی گونه ها از جمله آبزیان می پردازد.

فاطمه پورذبیح از یک دریچه بسته نگاهی ناشفاف به فضایی نامشخص دارد که تنها صدای امواج آب از آن شنیده میشود و هیچ تصویر واضحی از آنچه شنیده می شود، وجود ندارد.

فرزانه صناعی در یک ساعت شنی، تصویری از شمارش قطره های آب در یک زیستگاه آبی را به تصویر کشیده است و فرشته عالمشاه نمایی از یک آکواریوم خالی شناور از زیر آب را به نمایش درآورده است.
 
مرضیه گلستانه به از دست دادن اصالت ایرانی به همراه از دست دادن گونه های بومی مانند سفری با یک چمدان، اشاره می کند و معصومه واحدی هنرمند ساکن شهرکرد با نمایش بازتاب حرکت آب همراه با کاهش جمعیت ماهی ها در وجه های یک مکعب آیینه ای، خطر کاهش جمعیت آبزیان را یادآور می شود.

نسیم عارفی در ویدئوی خویش تلاش کرده است تا از دریچه نگاه خود به موضوع نابودی حیات گیاهی و جانوری در تالاب انزلی بپردازد و نسیم مهدوی با قرار دادن خویش در فضایی محبوس و بسته و تلاش برای رهایی به همزاد پنداری با گونه های در اسارت آبزی پرداخته است.