به گزارش کافه خبر قزوین؛حسن شکیب زاده نویسنده و روزنامه نگار در یادداشتی که در اختیار کافه خبر قزوین قرار داده است می نویسد: خانواده ای با ماشین پرایدشان عکسی به یادگار در جاده شمال گرفته بودند که زیرش نوشته بود: سه شنبه از تهران حرکت کردیم. امروز پنج شنبه است و هنوز به شمال نرسیدیدم. ترافیک وحشتناک است، صدها ماشین در صف بنزین در انتظارند، غذا پیدا نمی شود و حسابی کلافه ‏ایم. راه برای برگشت هم نیست. چه کنیم…..؟

آقای پزشکیان! پس از گذشت چهار دهه از انقلاب، داخل شهرهایِ‏مان چه نداریم که تا دو روز تعطیل عمومی می شود، مردم هجوم می برند به شمال. شمالی که اگر بهانه‏ دریا و جنگل‏هایِ خدادادی‏اش نبود هم، هیچ فرقی با سایر شهرهای کشور نداشت.

آقای پزشکیان! قزوین ما در هفته‏ ای که گذشت شهر اموات بود. شهری که با آن همه دیرینه ی فرهنگی، هنری و تاریخی‏اش نه تنها هیچ حرفی برای گفتن نداشت که بسیاری از مسافران خوش باورش که آمده بودند تا آثارِ فرهنگ و تاریخ‏ش را ببینند، عطایش را به لقایش بخشیدند. شهری که حداقل اماکن تفریحی‏اش و سینماهایش و سالن های برگزاری برنامه هایش و حتی بسیاری از مساجدش هم به بهانه‏ ی اینکه به زعم مدیران نالایقش، اسلام در خطر نباشد، تعطیل بود و هزاران مسافر گذری‏اش را در بدترین شرایط در پارک ها و خیابان ها جای داد تا شبی را با عذاب سپری کنند.

آقای پزشکیان! هفته‏ ی گذشته میلیونها آدم در سراسر کشور بساطی همانند بساط این شهر داشتند و مانده بودند که چند روز تعطیلی‏شان را با جیب های خالی چگونه بگذرانند؟ و بالاجبار راهی جاده های شمال شدند تا همه‏ی تعطیلاتِ‏شان را توی جاده و ترافیک و صف بنزین و بی خوابی های شبانه‏اش سپری کنند و دل خوش باشند که حداقل در قفس شهرشان گرفتار نبودند.

آقای پزشکیان! می دانیم که کوهی از مشکلات و ناکارآمدی‏هایِ گذشتگان بر سرتان آوار شده است، اما این مردمی که -نه هفته‏ ی گذشته، بلکه- سالهاست عازم شمال می شوند، به اوضاع نابسامان شهرهایِ‏شان اعتراض دارند. و این بغض ناکارآمدی حاکمان شان را فردای سفر که به سر کارهای‏شان بر می گردند، بر سر اربابان رجوع -که آنها هم از خودشان هستند- در می آورند. پس خواهشا صدای اعتراض این مردم را بشنوید که می دانیم شنیده اید. پس، تدبیری بیاندیشید تا با انتخاب مدیران کارآمد، حداقل های شمالِ شهرهایمان فراهم آید تا صدای ناقوس مرگ از جاده های بی سرو سامان سرزمین‏مان، رَخت بَرکَنَد!