محدثه قافله باشی فعال فرهنگی و هنری استان قزوین در گفتگو با خبرنگار کافه خبر قزوین این فعال فرهنگی و هنری با بیان اینکه وقتی می گویم همیشه به حوزه هنری تعلق داشتم . منظورم آرم حوزه نیست افزود: تعلق من به آن آدمهایی است که ریشه آن ساختمان هستند وقتی وارد یک فضایی می‌شوم که در آنجا احساس غریبی میکنم قطعا تمایلم برای ادامه حضور از دست خواهم داد.

قافله باشی اظهار کرد: آنچه که در عمل ما می‌بینیم با آنچه که در گفتار صورت می‌گیرد کاملا متفاوت است.راستش اصلا با داستان امیرکبیر کاری ندارم قراردادیست که موقت منعقد شده و تمام، اما باور بفرمایید این دو قطبی سازی سهوا یا عمدا نمی‌دانم اما انجام داده اید!

وی توضیح داد: راستش حوزه هنری برای من شخصا همان مجتمع ارشاد بود حتی وقتی اتفاقی از حوزه رد میشدم هم بدون آنکه کاری داشته باشم می آمدم و با دوستانم احوالپرسی میکردم،زمان آقای نصیری شهرکی که رسما حوزه خانه ما بود زمان آقای سلوشی زمان آقای هوشمند هم اصلا فرقی برای هنرمندان حوزه و ارشاد نداشت.هنوز هم هنرمندان ارشاد با این سه عزیز در ارتباطند هر چند خیلی دیر است اما شما ببینید چه اتفاقی افتاده در حوزه افتاد ؟ریشه یابی کنید مسئله چه بوده که چنین شده است،هنرمندان که تغییر نکردند.

این فعال فرهنگی و هنری استان قزوین تصریح کرد: گاهی هنرمندان پروژه ای تعریف می‌کنند و برای جذب سرمایه و تهیه کنندگی ممکن است که درب حوزه هنری را بزنند و یکسری تعاملات صورت بگیرد اما برای من و هر هنرمندی که می‌خواهد وارد یک مجموعه ای بشود اگر نیاز مالی نداشته باشد تنها چیزی که می ماند آن نقطه اشتراک ، تفاهم و دیدگاه های همسو است وقتی این موارد وجود نداشته باشد تعامل، گفتگو و رفت و آمد هم صورت نمی‌گیرد این اتفاقی بود که برای حوزه هنری افتاد و من به عنوان یک فعال فرهنگی و هنری در آنجا احساس غریبی میکنم.

به گزارش کافه خبر قزوین؛ با یک حساب سر انگشتی در می یابیم که مدیرکل ارشاد وقت و حتی سابق استان قزوین و مدیرکل حوزه هنری استان با واگذاری ساختمان سردار مفخم بین هنرمندان دو دستگی ایجاد کردند هنرمندان سفارشی و غیر سفارشی.

سه ساختمانی که علی الحساب در اختیار حوزه‌ هنری و برای اجرای طرح ها و برنامه های انقلابی قرار دارد در حالیکه دهها انجمن فرهنگی و هنری ریشه دار شهر و بیش از هزار اهل فرهنگ و هنر فاقد سرپناه برای ادامه حیات هستند.