به گزارش کافه خبر قزوین،صندلی‌های خالی، اشیایی بی‌آزار نیستند،این صندلی‌ها با آن خالی بودن‌شان بدجوری نفس بازیگر تئاتر را می‌گیرند. بازیگری که می‌داند خبری از پول و شهرت نیست ولی برای او شیرین‌ترین اتفاق، هم‌نفس شدن با تماشاگر است.

کرونا اما این هم‌نفسی را به شماره انداخته. مدت‌های طولانی در سراسر دنیا، صندلی‌های تئاترها خالی مانده و حالا هم که مدتی است بار دیگر درهای تئاتر به روی هنرمندان و تماشاگران باز شده، مشکلات گوناگونی، دیدار بازیگر و تماشاگر را سخت کرده است.

صندلی‌های خالی در دوره پیش از کرونا هم بلای جان بازیگران تئاتر بودند اما حالا  به ضرورت سلامت و برای رعایت پروتکل‌های بهداشتی، تئاتری‌ها سرمای این صندلی‌های خالی را به جان خریده‌اند، به امید آنکه دیگر صندلی‌ها با حضور تماشاگران و همکارانشان گرم شود.

در این میان، حامد خسروی از هنرمندان تئاتر برجسته استان قزوین است که علی رغم همه مشکلات به وجود آمده و با هزار بیم و امید چندین نمایش را تابستان امسال در تهران اجرا می کند، گفتگوی کافه خبر قزوین را با او می خوانید.

۱- در ابتدا خود را برای مخاطبان کافه خبر قزوین معرفی کنید؟

حامد خسروی هستم دارای تحصیلات کارشناسی معماری و دانشجوی سال آخر رشته بازیگری.

۲- فعالیت خود را از چه زمانی آغاز کردید؟

فعالیتم را از ادیبهشت سال ۹۴ شروع کردم واولین کارم نمایش “کجایی فرهاد بود” که به اجرای عمومی رفت، بعد از آن تصمیم گرفتم دوره بازیگری را در اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی قزوین شروع کنم و اولین استادم با افتخار “مرحوم ناصر ایزدفر” بودند که همیشه یاد و خاطرشان برای اهالی هنر زنده است و در این مسیر شاگردان بسیاری را پرورش و تربیت کرده اند که همگی مدیون ایشان هستند.

۳- چه چیزی باعث شد هنر بازیگری را به شکل آکادمیک دنبال کنید؟

بعد از طی یک دروه ۴ترمه (همزمان با آن نمایش های مختلفی بازی کردم،مثل خورشید کاروان تصمیم در وقت مقرر با ساعت شنی ) دوره ها و ورکشاپ های زیادی را گذراندم که مهمترین آنها در تالار مولوی دانشگاه تهران برگزار شد و همزمان با آن، در حال بازی در نمایش های “مهمانسرای دو دنیا”،”راز” و “وانکا” بودم.

تا اینکه تصمیم گرفتم که به صورت آکادمیک رشته بازیگری را یاد بگیرم،برای همین سال ۹۷ وارد دانشگاه و رشته نمایش گرایش بازیگری را انتخاب کردم

.در این مدت ۷ساله فعالیتم، چند فیلم کوتاه از جمله “راز” و چند نمایش دیگر ،مثل زیرزمین را بازی کردم ونمایش سگ های مرده را در تهران روی صحنه بردم و سال گذشته در” نمایش اوینیون” به کارگردانی بانو نیلوفر محمدی در جشنواره استانی حضور پیدا کردم.

۴- در چه جشنواره هایی حضور داشتید؟

در این مدت سالهای هنری ام، دو بار بازی در جشنواره فجر را تجربه ودر سه دوره جشنواره استانی، جشنواره های لاله های سرخ اندیمشک،جشنواره نمایش سمنان،جشنواره وقفه،جشنواره پسامهر شیراز نیز حضور پیدا کردم.

۵- چه جوایزی گرفتید؟

چندین بار کاندید دریافت جایزه بازیگری شدم که مهمترین آن، جایزه دریافتی از جشنواره سمنان بوده است.

۶- آیا در حال حاضر نمایشی برای اجرا آماده دارید؟

در حال حاضر هم یک کار کارگردانی مشترک با خانم نیلوفر محمدی دارم که در بخش اصلی جشنواره ملی تئاتر “آرخه “حضور خواهد داشت.

البته دو نمایش به نام های” مصلوب” به کارگردانی بانو فائزه محمدیان و “این قصه را آهسته بخوان “به کارگردانی ظفرسهرابی نیا هم آماده اجرا هستند که به ترتیب در مرداد و شهریور ماه امسال در سالن های “مهرگان” و “محراب “به روی صحنه خواهند رفت.

۶- تاثیر کرونا را بر روی هنرمندان تئاتر چگونه ارزیابی می کنید؟

در این دو سالی که کشور با بیماری کرونا درگیر بود برای همه مردم بالاخص اهالی تئاتر، روزهای سخت و دشواری بود،زیرا حتی کمترین حمایت ها هم از هنرمندان تئاتر هم دریغ شد،تئاتر به شدت نیازمند مخاطب است و این حرفه با تاثیر چهره به چهره می تواند فرهنگسازی کند،با همه اتفاقات صورت گرفته همچون “اجرای تئاتر آنلاین” می توان تصریح کرد که مسئولان می توانستند شرایطی ایجاد کنند که اولین فضایی که تعطیل و یا به حالت تعلیق در می آید تئاتر نباشد به بیان ساده تر،نیاز جامعه به تغذیه فرهنگی نباید نادیده گرفته شود،بگذریم که بحث در این خصوص بسیار است و حوصله ها کم.

حرف پایانی برای مخاطبان کافه خبر قزوین

ممنونم از شما که وقت گذاشتید، انشالله این بیماری هر چه سریع تر در کشور کنترل و مهار شود تا هنرمندان هم به لحاظ اقتصادی و اجتماعی به زندگی عادی خود برگردند.

یادآورمیشود،این بازیگر قزوینی، بازی در نمایش های: کجایی فرهاد،تصمیم با ساعت شنی در زمان مقرر،خورشید کاروان،دوئت تنهایی،سگ های مرده،زیرزمین،راز،وانکا،مصلوب،این قصه را اهسته بخوان و
بازی در فیلم کوتاه راز ، بازی در تله فیلم انعکاس عشق ، بازی در سریال قرارگاه بی قرار ، بازی در مستند عین باقلوا را نیز در کارنامه هنری خود دارد.

به گزارش کافه خبر قزوین،در شرایط سخت، حمایت‌های روانی و عاطفی به جوانان تنهایی که قرار است ریسک کنند و با تمام این سختی‌ها روی صحنه بروند، خیلی کمک کننده است. امیدوارم بزرگان، بیشتر پشت این حرفه باشند و تئاتر با وجود این خانواده همیشه زنده بماند.