به گزارش کافه خبر قزوین،خوشنویسی به‌معنای زیبانویسی یا هنربخشی به خط است که خوشنویس با پیچ‌وتابی که به نوشته خود می‌افزاید، تاثیر سخن را بیشتر می‌کند.

در حقیقت،خوشنویسی نوعی از هنرهای ناب و اصیل است اما برای درک این موضوع و لذت بردن از تجربه بصری خوشنویسی باید بدانیم خوشنویس علاوه بر نگارش یک متن، سعی بر خلق اثری هنری با ارزش‌های زیبایی شناختی دارد.

خوشنویسی در تمام فرهنگ‌ها وجود دارد اما در مشرق زمین و به ‌ویژه در سرزمین‌های اسلامی و ایران از اهمیت ویژه‌ای میان سایر هنرهای بصری برخوردار است که  با آراستگی و ملایمت تمام، اشکال مناسبی برای معانی متفاوت پدید می‌آورد.

استان قزوین یکی از نقاط تمرکز و تجمع هنرمندان در عرصه خوشنویسی است تا جایی که بزرگان هنر،از قزوین به عنوان پایتخت خوشنویسی یاد می‌کنند چرا که مردم فرهیخته این دیار توجه و اهمیت ویژه‌ به هنر و پویایی کلام داشته و در جریانات هنری اعم از خوشنویسی و خطاطی قرار دارند، بر همین مبنا کافه خبر قزوین بر آن شد تا با استاد خوشنویسی قزوین “میر حیدر موسوی” که قدمتی 32 ساله دارد، به گفتگو بپردازد.

از چه زمانی به خوشنویسی علاقمند شدید؟

در دوران راهنمایی یک معلم خوشنویسی داشتم، خدا رحمتشان کند، “استاد ابراهیم فرخ منش”.ایشان استاد و بازیگر تئاتر بودند و از پیشکسوتان تئاتر قزوین  که کار خوشنویسی هم انجام می‌دادند و خیلی هم تشویقم کردند. زنگ خوشنویسی  در کلاس هنر تلنگری شد که من به کار خوشنویسی رو بیاورم و ایشان هم مشوق خوبی برایم بودند.

چند سال فعالیت هنری دارید؟

تقریبا  32 سال است که در هنر “خوشنویسی” فعالیت دارم.

چه چیزی سبب شد که کار هنری برای شما جدی تر شود و مصمم تر در این راه گام بردارید؟

 از همان روزهای اول هم خیلی انگیزه داشتم  و چشم‌اندازم این بود که در آینده نزدیک از بزرگان و افراد موفق خوشنویسی بشوم. یک برنامه ریزی خیلی دقیق برای خودم ترسیم کردم، به‌طوری که در آن مقطع زندگی، ورزش کردن و درس خواندن و تمام برنامه‌های من  تحت الشعاع خوشنویسی قرار گرفت و لحظه‌ای از خوشنویسی باز نماندم و ساعت‌های طولانی را به مشق پرداختم و خوشنویسی کردم. نتیجه این جریان در این 32 سال رسید به اینجا و بعد از این هم ادامه خواهم داد.

به آثار کدام یک از خوشنویسان علاقمند هستید؟

ما خوشنویسان خوبی در طول تاریخ داشته ایم و هر دوره ای خوشنویسان صاحب نامی هم داشته است اما چیزی که من علاقمندم، در دوران ابتدایی با ” استاد امیر خانی” تا سال 80 دنبال کردم و بعد از آن بر اساس یک اتفاق و یک راهنمایی از استاد موسس گرفتم ، با خطوط “میرزا غلامرضا اصفهانی” آشنا شدم و به مکتب دوره قاجار مراجعت کردم و در آن مکتب هم سالها فعالیت کردم و بحث “سیاه مشق نویسی” از آن دوره تاثیر گرفتم و دوره هم هم صفویه هم کار کردم و بعد به این نتیجه رسیدم که به صورت ترکیبی آدم باید کار کند خط خودش را نوشته است و بعد از مدتی به عنوان یک شناسنامه می تواند باشد، بنابراین تمام استاد خوشنویسانی که صاحب نام هستند به صورت ترکیبی کار کردند.

در معاصرین” استاد امیرخانی” و “استاد اخوانی”، در قلم درشت: “استاد علی شیرازی”،در دوره قاجار سه خوشنویس بزرگ: “میرزاغلامرضا اصفهانی”،”میر حسین ترک” و “میرزا کاظم تهرانی”، در دوره صفویه “میر عماد” ،”علیرضا عباسی” و” خلیل قلندر” که در آن دوره خوشنویسان بزرگی بودند، پس در هر دوره ای خوشنویسان بزرگی صاحب نام و صاحب سبک در عرصه هنر خوشنویسی حضور داشته است، ولی به طور کلی،اگر یک خوشنویس را بخواهم در یک کلمه بیان کنم، او استاد”میرزا غلامضا اصفهانی است”

توصیه شما به افرادی که قصد دارند،هنر خوشنویسی را آغاز کنند چیست؟

حتما تحت نظر یک استاد و مربی خوب هنر خوشنویسی را آغاز کنند زیرا “هنر دیریابی” است و به راحتی به دست نمی آید و بدون راهنما وارد فضای خوشنویسی نشوند چون نتیجه نخواهند گرفت و حتی پس از دوره ای به شهر خود بسنده نکرده و هجرت را در برنامه حرفه ای خود قرار دهند تا در شهرهای دیگر با اساتید صاحب نام بتوانند کسب تجربه کنند.

آیا در این راه نمایشگاهی هم بر پا داشته اید؟

دو نمایشگاه انفرادی تا به حال داشته ام یکی نمایشگاه سال 1373 به مناسبت روز معلم بود که در اردیبهشت ماه برگزار شد و مضمون نمایشگاه آثار مطالب و جملات “دکتر علی شریعتی” بود و نمایشگاه سال 98 سال گذشته در “موزه رضا عباسی”تهران که یک نمایشگاه کاملا تخصصی در زمینه “سیاه مشق” بود و پایان 12 سال تحقیق و پژوهش را به اتمام رساندم که البته آن نمایشگاه را در قزوین هم برگزار شد تا در معرض دید علاقمندان قرار گیرد.

در چه جشنواره هایی موفقیت کسب کرده اید؟

در جشنواره‌های بسیاری شرکت و رتبه کسب کردم. چهار دوره مقام اول جشنواره بین المللی فجر و در  پنج دوره دوسالانه خوشنویسی ایران جزو برگزیدگان اول بودم. در بسیاری از جشنواره‌هایی که شرکت کردم موفق به کسب مقام اول و دوم و سوم شدم. می‌توان گفت  این‌ها حرکات من در این دوازده سال گذشته بوده‌است؛ اما در سال 1397 پرونده شرکت در جشنواره‌ها را کامل بستم و شروع به خلق آثار برای نمایشگاه و موارد دیگر کردم.

وضعیت هنرمندان را در دوران کرونا چطور ارزیابی می کنید؟

کرونا وضعیت همه جامعه را تحت الشعاع قرار داده و بر هنر خوشنویسی هم بی تاثیر نبوده است و به طور کلی،این تاثیرمنفی به دلیل این است که، نمایشگاه ها کمتر برگزار می شود،همایش ها اتفاق نمی افتد، فروش اثر کاهش پیدا کرده است و سبب افت چشمگیری در تولید اثر شده است.

سخن پایانی با مخاطبان کافه خبر قزوین؛

امرار معاش در زمینه خوشنویسی وهنر بسیار سخت است؛ به خصوص در این چند سال گذشته که اوضاع اقتصادی و معیشتی مردم مناسب نیست؛ کار خوشنویسی روز به روز سخت‌تر می‌شود. چند سالی شغل دیگری داشتم. یک دفتر تبلیغات که کارهای تبلیغاتی انجام می‌دادم و در کنارش خط می نوشتم اما بعد از چند سال احساس کردم دیگر وقتش است که آن کار دیگر را هم کنار بگذارم و بحث خوش نویسی را به‌طور جدی‌تر ادامه بدهم و از سال 89 تا به امروز خوشنویسی شغل اصلی‌ام شده و در کنارش آموزش خوشنویسی هم انجام داده‌ام.

به گزارش کافه خبر قزوین،در حال حاضر که مسئولان و موسسات فرهنگی قزوین را به عنوان “پاییتخت خوشنویسی ایران” مطرح و رسانه ای کرده اند، ضرورت دارد،همپای هنرمندان فاخر این استان،که سالها برای حفظ و بقای هنر خوشنویسی تلاش کرده اند، نه تنها آنان را مورد توجه قرار دهند، بلکه همانند یک حامی، آنان را در شرایط اسف بار “کرونایی” و “اقتصادی” مورد حمایت قرار دهند، تا هنرمندان هم از تولید و فروش آثار نفیس هنری که نمونه بارز فرهنگ و تمدن این استان است دلسرد و ناامید نشوند.