- نویسنده : ناهید هدایتی
- 15 سپتامبر 2024
- کد خبر 12151
- بدون نظر
- ایمیل
- پرینت
سایز متن /
به گزارش کافه خبر قزوین؛ میثم آقاجان زاده مدیر موسسه اموزشگاهی سینمایی ۳۵ در یادداشتی که در اختیار کافه خبر قزوین قرار داده است می نویسد: در تعریف کلی، کمدی اثری است که در بیننده شادی و نشاط ایجاد کند و به خوبی و خوشی به پایان برسد،البته با ایجاد تفکر و اندیشه در مخاطبش…
سینما به دلیل سروکار داشتن با روحیه وذات انسان، تأثیری بیشتر از سایر رسانهها دارد و به همین سبب در سرمایه گذاران و تهیه کنندگان این رغبت را ایجاد می کند تا دراین مسیر گام برداشته و ریسک هنری بودن اثر را به گیشه و فروش بیشتر کنار بگذارند.
از سویی بعداز همه گیری کرونا و رخوت و سیاهییکه جامعه را فراگرفته بود،
در دوران پساکرونا باید قهر مردم باخنده و افسردگی جامعه را بواسطه راهکاری به فراموشی سپرد.
حال آنکه چه مسیری بهتر ازسینما،آنهم سینمای کمدی که جامعه به شدت به آن نیاز دارد…
تا اینجای کارهمه چیز قابل قبول وحتی قابل تقدیراست،اما…
امایی که بعداز اکران پیاپی فیلمهایی که بعضا حتی نام فیلم برآنها گذاردن جای تعجب دارد،پرچمدار سینمای ما شدند که نه تنها عرصه را برای حضور فیلمها در سینماها بازنکرد،بلکه باعث دورماندن سینمای واقعی ما از اکرانهای مناسب شد…والبته کج کردن و سوق دادن سلیقه عمومی به سمتی نه چندان خوشایند…
عمده دلیل آنهم استقبال مردم و در واقع تغییر سلیقه و نگاه مردم به فیلم و سینما بود و ترجیح سازندگان و تهیه کنندگان و در پی آنها سرمایه گذاران بر فروشهای میلیاردی و حتی چندصدمیلیاردی بودکه صف های عریض سینماها را به ارمغان آورد…
شاید نیاز مردم باتمام کمبودها و معضلات اقتصادی ، به خنده ای حتی شده نه از ته دل بلکه لبخندی سطحی برای به فراموشی سپردن گوشه ای از مشکلات به این فرآیند دامن زد و استفاده و برخی اوقات سو استفاده سازندگان رهاورد این ماجرا بود…
حال آنکه دراین مسیر حضور تکراری برخی از بازیگران و اقبال عمومی از حضورشان در پرده نقره ای به دامن زدن این آتش کمک کرد تا جاییکه در ایام پیش رو و مطمئنا تا چند صباحی این اوضاع ادامه دارخواهد بود…
درنهایت طی مسیر سینمای ما از کمدی های فاخری چون “اجاره نشینها” به هتل ها و فسیل ها…گویای این مطلب مهم است که…
زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست،هرکسی نغمه خود خواند از صحنه رود
صحنه پیوسته به جاست،خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد…