به گزارش کافه خبر قزوین،عروس” به کارگردانی بهروز افخمی از فیلم‌های پربیننده و پرفروش دهه شصت بود که دو ستاره جدید هم به سینمای ایران معرفی کرد؛ ابوالفضل پورعرب که بعدها از او به‌عنوان سوپراستار دهه هفتاد یاد شد و نیکی کریمی از آن زمان تاکنون یکی از زنان ستاره سینمای ایران بوده است.

به گزارش ایران‌آرت، به مناسبت ۳۰ سالگی این فیلم سینمایی، نیکی کریمی یادداشتی نوشته و به روایت ورودش به سینما با فیلم “عروس” و خاطرات شیرینش از این فیلم پرداخته است.

در یادداشت نیکی کریمی که در روزنامه اعتماد چاپ شده، آمده است :

“فیلم عروس برای من تصویر گنگ و شاداب تابستانی گرم و دلنشین از نوزده سالگی است که مقدمه ورودم به دنیای بازیگری شد. برخلاف عده‌ای، من برای بازیگر شدن سختی زیادی متحمل نشدم و دوره‌های طولانی بازیگری را نگذراندم. می‌توانم راحت بگویم خوش شانس بودم و سینما که وابسته به ادبیات، علاقه ازلی و ابدی من است، خیلی اتفاقی در مسیرم قرار گرفت.

از آنجایی که پدر و مادرم مشوق من در این زمینه بودند همین کار را برای من راحت می‌کرد.

‎بازی در فیلم عروس پر از خاطرات شیرین و به یادماندنی اما سخت است. برای ضبط صحنه‌های این فیلم سه ماه در لوکیشن‌های متفاوت و پیچ در پیچ و صعب‌العبور جاده‌ها کار می‌کردیم؛ از محلی که در آن مستقر بودیم تا شمال و جاده هراز و جاده چالوس سه ماه مداوم در رفت و آمد بودیم، اما سختی کار به خاطر حال و هوای فیلم چندان آزاردهنده نبود چون یک انرژی مثبت مثال زدنی در طول فیلمبرداری و حتی تا پایان اکران جریان داشت که این فیلم را به خاطره‌ای شیرین بدل کرد.

‎بعد از بازی در عروس پیشنهادهای زیادی داشتم که نپذیرفتم. شاید اگر هر بازیگر دیگری در سن نوزده سالگی نقش عروس را بازی می‌کرد و در همان سال فیلمش جنجالی و پرفروش می‌شد، نمی‌توانست در این حرفه دوام بیاورد، اما من مراقب بودم و آگاهانه و محتاط در مسیری که انتخاب کرده بودم قدم بر می‌داشتم و می‌دانستم که می‌خواهم در سینما بمانم اما درست آن زمانی که فیلم عروس ساخته شد، فیلم‌ها بیشتر جنگی و حادثه‌ای بودند و عروس در این میان طراوتی داشت که مخاطب را به خود جذب می‌کرد.

تازگی موضوع این فیلم و داستان عاشقانه‌اش و لحن منحصربه‌فردش به دل تماشاگران می‌نشست. با اینکه فیلم‌های خوبی در آن سال‌ها ساخته شد – از جمله پرده آخر واروژ کریم مسیحی یا فیلم‌های عباس کیارستمی – عروس در ژانر خودش با تم عاشقانه‌ای که داشت، به یاد ماندنی شد.”