به گزارش کافه خبر قزوین،ناهید هدایتی-“خانه ی مجردی” و یا “زندگی مجردی” واژه هایی هستند که شاید شما هم طی سال های اخیر، بیش از گذشته آن ها را از زبان اطرافیان خود شنیده اید. گرچه هنوز هم این مفاهیم در کشور ما چندان پسندیده و پذیرفته نیست و زمانی که صحبت از این نوع زندگی به میان می آید معمولاً افراد، جوانی را تصور می کنند که اوقاتش را به بطالت و خوش گذرانی و حتی روابط بی قید و بند می گذراند.

در هرحال، فردگرایی و یا تجردگزینی در جامعه ی ما قدمت چندانی ندارد و این در حالی است که سابقه ی آن در کشورهای غربی نزدیک به یک قرن است. در کشور ما تا چند دهه ی پیش پدربزرگ، مادربزرگ، عروس و دامادها همگی با یک دیگر در یک خانه زندگی می کردند و حتی از ذهن شان هم خطور نمی کرد که روزی از یک دیگر جدا و به تنهایی زندگی کنند.

 اما این روزها نه تنها خانواده ها به صورت مستقل از پدربزرگ ها و مادربزرگ ها زندگی می کنند، بلکه در برخی از خانواده ها شاهد زندگی تجردی اعضای خانواده، یعنی همان فرزندان نیز هستیم. فرزندانی که به محض ورود به دوران جوانی گمان می کنند استقلال شان را در تنهایی زندگی کردن می توانند کسب کنند.

 البته نکته مهم این است که این فرزندان و حتی خانواده های آن ها با یک گذر تاریخی مواجه شده اند که به سرعت بروز کرده و مجالی برای آموزش مهارت زندگی مستقل و شرایط آن برای شان فراهم نکرده و همین امر موجب نوعی آشفتگی در سبک زندگی آن ها شده که نه به مبانی زندگی مدرن نزدیک شده اند و نه به زندگی سنتی قبلی پایبندند و متأسفانه در این شرایط است که جوانان ما بدون داشتن آگاهی لازم به زندگی مجردی روی آورده اند. زندگی ای که برای آن ها می تواند پرمخاطره باشد.

افزایش آسیب های اجتماعی؛ زندگی مجردی

یک جامعه شناس در این زمینه به کافه خبر اظهار می کند: ریشه همه مسائل اجتماعی که تبدیل به معضل و یا بحران شده است به سبب  گذر جامعه از سنتی به سمت مدرنیته است به همین منظور، این موضوع ساختار فرهنگی و اجتماعی کشور و استان قزوین را تحت الشعاع خود قرار داده است.

حمیدرضا ملازینل با بیان اینکه فرهنگ می تواند پاسخگوی خوبی در برخی آسیب های اجتماعی باشد می افزاید: شکاف بین نسل ها موجب دوگانگی فرهنگی شده است به طوری که در حال حاضر  تشکیل زندگی که در گذشته به عنوان یک ارزش شناخته می شد در زمان حاضر دچار تنش های فرهنگی و اجتماعی شده است و خیلی به آن توجه نمی شود.

این جامعه شناس، بالا رفتن سن ازدواج،اعتیاد و فحشاء را از مضرات تجردگرایی می داند و بیان می کند: طبق آمار سال ۹۲ در کلان شهرها ۳۰ درصد خانه مجردی وجود داشته است چرا که برخی افراد بخاطر شرایط اشتغال به زندگی و خانه مجردی رو می آورند در نتیجه می توان گفت مسائل اقتصادی یکی از عوامل زندگی مجردی است.

ازدواج سفید

به گفته ملازینل، زندگی و خانه مجردی پدیده تازه ای نیست بلکه از گذشته وجود داشته است با این تفاوت که در حال حاضر آسیب های آن روز به روز در حال افزایش است.

این مسئول خاطر نشان می کند:از سوی دیگر چند نفر از دوستان به علل های مختلف خانه مجردی اجاره میکنند تا به گفته خودشان، به دور از چارچوب خانواده و اجتماع از زندگی مجردی لذت ببرند ،در این راستا باید تصریح کرد که ” ازدواج سفید”  از خروجی های مهم داستان خانه مجردی است.

فرهنگ بیمارگونه جامعه

این جامعه شناس با تاکید بر اینکه آموزشو مهارت افزایی در پیشگیری چنین معضلی بسیار دارای اهمیت است تاکید می کند: شایسته است تا به جای پاک کردن صورت مسئله به دنبال راه حل های مناسبی در این زمینه باشیم چرا که فرهنگ همچون سیستم بدنی می ماند که در اثر تناقض ها و کمرنگ شدن ارزش ها دچار بیماری های اجتماعی همچون زندگی مجردی شده است .

به گفته این مسئول، دانش و مهارت افزایی اجتماعی نباید تحت هیچ شرایطی متوقف شود چرا که این مهم، می تواند جوان امروزی را فردی با تعهد های اخلاقی و باورهای اخلاقی بار آورد .

وی اضافه می کند: خوشگذرانی های موقتی، نبود تعهدات اخلاقی و خانوادگی را در پی خواهد داشت  که آینده جوان را تا مرز خطر پیش می برد.

زندگی پس از طلاق

همچنین کارشناس ارشد روانشناسی بالینی ، تفاوت نسل ها، مشکلات اقتصادی، زندگی پس از طلاق، کمرنگ شدن اعتقادات دینی و ارتباطات گسترده شبکه های اجتماعی  را از عواملی می داند که فرد مستعد به زندگی مجردی را وادار به زندگی دور از خانواده می کند.

فاطمه نوری به کافه خبر توضیح می دهد: طلاق گرفتن در ایران وجه مطلوبی  ندارد به همین خاطر فرد مطلقه، اگر به عللی توسط خانواده خود حمایت نشود به زندگی مجردی رو می آورد در این میان، برخی دانشجویان که نمی توانند با چارچوب و قوانین خوابگاه کنار بیایند خانه مجردی اجاره می کنند تا به دور از قوانین به شکل مستقل زندگی کنند.

ترس از ازدواج

وی ادامه می دهد: بیکاری و مشکلات اقتصادی می‌تواند یکی از عوامل مؤثر در روی آوردن جوانان به سمت زندگی مجردی باشد، بنابراین ضرورت دارد دولت برای رفع مشکلات اقتصادی و بیکاری جوانان گامی جدی بردارد و زمینه ازدواج آسان را برای آن‌ها فراهم کند؛ چراکه برخی از جوانان به هیچ وجه از پس تأمین هزینه‌های زندگی مشترک برنمی‌آیند و به همین دلیل تمایلی به زندگی متأهلی و ازدواج از خود نشان نمی‌دهند.

به گفته وی، یکی دیگر از دلایل روانشناختی و جامعه شناختی این معضل ترس از ازدواج و آینده، یعنی نبود امید به آینده و مشاهده نمونه‌هایی از ازدواج‌های ناموفق یا دیدن افرادی است که ازدواج کرده‌اند و در زندگی مشترک خود موفق نبودند به همین دلیل، این نوع موضوعات سبب ترسی در آن‌ها می‌شود که نبود امید به آینده آن‌ها را از تشکیل زندگی و ایجاد زندگی زناشویی باز می‌دارد.

این گزارش ادامه دارد.