یک کارگردان قزوینی با اشاره به اجرای نمایش «سونات ناتمام یک زندگی مشترک» در قزوین گفت: این نمایش بر اساس یک پرونده واقعی نوشته شده و به آسیب‌شناسی طلاق در میان زوج‌های جوان می‌پردازد.

چاپ تازه کتاب «احمد محمود» به مناسبت سالگرد درگذشت این نویسنده منتشر شد.

کوه‌ها در قزوین به علت‌هایی همچون تغییر کاربری، ساخت غیرمجاز و تراش دامنه‌ها سبب شده بخش‌هایی از این کوهستان‌ها از تعادل خارج شوند و تبعات آن نه فقط محیط‌زیستی، بلکه اقتصادی و اجتماعی برای جامعه و مردم خواهد بود.

افرادی كه به تقليد از ساير فرهنگ‌ها و به دليل مدگرایی انواع حيوانات را در خانه نگهداری ميكنند، اغلب از خطرات و معایب ناشی از نگهداری اين حيوانات در خانه و تماس نزديك با ‌آنها بی اطلاع اند که در این یادداشت به بخش کوچکی از آن پرداخته شده است.

رئیس دولت هفتم و هشتم با صدور پیامی درگذشت ناصر تقوایی، سینماگر و هنرمند ایران را تسلیت گفت.

نمایش "شطحیات اشباح" که از ۷ مهرماه سالجاری روی صحنه رفته است و به معضلات اجتماعی می پردازد، امروز ۲۴ مهرماه اختتامیه آن در سالن اصلی تئاتر شهر اجرا می شود.

علی پسری تنهاست که هنوز در سوگِ مادر فرهنگی اش و کودکیِ ازدست‌رفته‌اش عزادار است. فیلم با نگاهی روان‌کاوانه نشان می‌دهد که اگر زخم‌های کودکی درمان نشوند، در بزرگسالی به شکل رفتارهای مثبت و یا منفی بروز پیدا خواهند کرد و در آخر علی این قصه نیاز دارد تا از منطقه امن ذهنی خود خارج شود و برای خواسته‌هایش بجنگد.

قصه مینودری ما حکایت جوانی است که از کوچه‌های نشئگی به صندلی رسانه رسید، اما صدای مردم را با بوق سفارش‌ها خفه کرد و گذشته‌ و ریشه‌های خودش را با کیسه‌ای اجاره‌ای معامله نمود.

قزوین امروز؛ بیشتر از سند و جلسه، به همراهی نیاز دارد مدتی است هر از گاهی مصاحبه‌هایی منتشر می‌شود که در آن‌ها گفته می‌شود «هماهنگی نیست»، «سند جامع فرهنگی نداریم»، «نهادها کم‌کاری می‌کنند»، «فلان اداره مسئولیتش را انجام نمی‌دهد». این حرف‌ها شاید درست باشد، اما وقتی فقط تبدیل به تکرار مداوم گلایه‌ها شود، دیگر اسمش دلسوزی نیست؛ اسمش انتقال ناامیدی است وقتی برای رشد فرهنگی هیج تقلایی نکرده و فقط مسئول و یا دیگران را تخریب می کنیم.

دیوارها هنوز حرف می‌زنند. نقاشی‌ها، رنگ‌ها و خطوط، شاهدانی خاموش هستند که تلاش می‌کنند ارتباطی برقرار کنند و نسل‌های امروز را به تأمل و نگاه دوباره وادارند. هر ترک، هر نقش و هر لکه رنگ، فریادی از هنر و هویت شهری است که منتظر دیده شدن و شنیده شدن است. این آثار نه تنها نمایشی از خلاقیت هنری بلکه پیامی به نسل‌های آینده دارند؛ اینکه ما در کجا هستیم و چه فرهنگی را به ارث می‌گذاریم. آیا هویت ما در این دیوارها گم شده است؟