به گزارش کافه خبر قزوین، ناهید هدایتی فعال فرهنگی و سردبیر کافه خبر قزوین درباره وضعیت سینماهای قزوین یادداشتی می نویسد: تقریبا هفت ماه از بسته شدن سینمای شهرهایی که وضعیت سختی داشتند می گذرد، مراکز فرهنگی که پیش از شیوع ویروس کرونا عوامل آن تلاش می کردند با جذب تماشاگر چراغ سالنها را روشن نگه دارند، امروز به سمت خاموشی می روند و منتظر روزی هستند که با برداشته شدن سایه این کابوس جمعی، بتوانند مجدد چراغ سالن ها را روشن کنند.

از آنجا که سینماها و سالن‌های نمایش از آخرین مجموعه هایی هستند که با تاثیر از کرونا مجوز بازگشایی می‌گیرند،دراین مدت چند بار با تغییر وضعیت هشدار بیماری کرونا سالن‌های نمایش سینما باز و بسته شدند.

میزان ضرر صنعت سینما و سینماگران در این مدت در تاریخ حدود یکصد ساله سینمای کشور و حتی استان قزوین بی سابقه بوده است چرا که، سینماهایی که با هدف رونق بخشیدن به بخش خصوصی واگذار شدند در مرز برشکستگی و یا تا تعدیل نیروهای خود پیش رفته اند.

نگاهی به تاریخ سینما در ایران

۲۱ شهریور ماه در تاریخ به عنوان روز سینما نامگذاری شده است،اما با ورود نخستین دوربین فیلمبرداری در سال ۱۲۷۹ توسط مظفرالدین شاه را میتوان آغازگر سینمای ایران دانست و به همین ترتیب نخستین سالن سینما در شهر تبریز توسط مبلغین مذهبی کاتولیک تاسیس شد و اولین سالن سینما در ایران به نام  “گراند سینما” در سال ۱۳۰۵ افتتاح شد که به دلیل عدم استقبال کافی مردم از آن اولین فیلم درسال ۱۳۰۹ به نام “آبی و رابی” به اکران درآمد.

کم کم که مردم با ماهیت سینما آشنا شدند و این هنر مورد علاقه اهل فرهنگ و هنر قرار گرفت چند سالن سینمای دیگر در سطح کشور نیز همچون سینما ایران، سینما مایاک، و سینما سپه روی کار آمدند و اوج پیشرفت سینمای ایران به دهه های ۲۰ و۳۰ برمی گردد که صد البته، با توجه به فقر و گاهی سیاست های حاکم برجامعه به نقشی که سینما در رفتار و واکنش های اجتماعی افراد ایفا می کرد موجب شد که سینما مورد بی مِهری قرار گیرد.

ولیکن باید تصریح کرد که با ورود چهره های سینمایی دهه های پنجاه نظیر عباس کیارستمی، بهرام بیضایی، مسعود کیمیایی و داریوش مهرجویی در کنار حضور جوانانی نظیر ابراهیم حاتمی کیا گام جدید و فصل نوینی برای فیلم و سینمای ایران رقم زد.

پاسخگوی تعطیلی و یا در پی باسازی و حیات دوباره سینماهای قزوین باشید

استان قزوین ظرفیت فراوانی در حوزه های متعدد هنری همچون شعر،موسیقی،خوشنویسی وهنر سینما دارد و پرورش هنرمندان قزوینی خود گواه این مطلب است ولیکن آنچه سوال ایجاد می کند،این است که استان قزوین که دارای جایگاه ارزشمندی در زمینه فرهنگ و هنر است چرا باید با کاستی های بسیاری روبرو شود که صد در صد در استان قابل مشاهده و لمس بوده است.

در استان قزوین تنها 2 سینمای فعال وجود داشت که سینما مهتاب به دلیل کمبود مخاطب و ضرر مالی تعطیل شد و قصه سینما ملت سالهاست تکرای شده است و کسی نه جوابگوی تعطیل شدن آن است و نه در پی باسازی و حیات دوباره آن .

حتی قبل از شیوع ویروس کرونا ، سینماهای قزوین با استقبال نه چندان خوبی برخوردار بود اما ورود این ویروس تمام معادلات را بر هم ریخت و بلایی ناگوار بر سر اقتصاد فرهنگی استان آورد که شاید حتی پس ازاین پروسه دشوار، هزینه آن قابل جبران نباشد.

صندلی های سینما مهتاب همچنان میهمانی جز گرد و خاک ندارد!

به هر حال صندلی های سینما مهتاب همچنان میهمانی جز گرد و خاک ندارد و فیلمی اِکران نمی کند! که پاسخ آن را باید متولیان فرهنگی با دلایل و مستندات کافی به افکار عمومی ارائه دهند زیرا بیش از آنکه قزوین را به عنوان یک قطب صنعتی به سایر استان ها و کشور معرفی شود نیازمند است که استعدادها و خلاقیت هایی همچون استاد حسن لطفی (نویسنده و فیلمساز) و دیگر فرزندان ساکن این دیار را با برنامه ریزی مستمر و البته در سایه حمایت مسئولان فرهنگ و هنر بار دیگر بتوانند قطب سینمایی مدفون شده در زیر خاک قزوین را احیاء کنند.

علاوه بر آن استفاده مستمر خانواده ها به خصوص نونهالان و نوجوانان از شبکه های مجازی بر روح و جسم آنان بی ثاثیر نبوده است و همین موضوع تا جایی پیش رفته که فرهنگ هر شهر و دیاری به خصوص استان قزوین را نشانه گرفته است صد البته که می توان در این راستا اثرات منفی همچون فروپاشی دورهمی ها و آیین سنت های قدیمی را از محصولات دنیای مجازی در جهان امروز عنوان کرد.

به اندازه‌ای که مسائل تهیه‌کنندگان، فیلمسازان و سایر عوامل سینمایی برای دولت اهمیت دارد، خود سینما که اساسِ کار و زیرساخت است، گویا اهمیتی ندارد و به دست فراموشی سپرده شده است. اگر سینما از بین برود، کارگردان یا تهیه‌کننده، فیلم را باید کجا نمایش دهند؟ و چگونه امرار معاش کند؟

همچنین پر واضح است، که افرادی که طی سالهای اخیر به ‌واسطه سینما شناخته شده‌اند، نباید به گذشته پشت کنند و نگذارند چراغ این صنعت رو به خاموشی رود. با وجود آنکه بسترهایی نظیر نمایش خانگی یا اکران آنلاین فرصت‌های تازه‌ای برای عرضه آثار فراهم آورده، اما همه می‌دانیم هیچ گاه جایگزین سینما نخواهند شد.

سینما آنلاین به هیچ وجه قابل مقایسه با سالن سینما نیست

کما اینکه سینما نه تنها اصالت دارد بلکه به ‌واسطه مکان عرضه‌اش شناخته می شود که متاسفانه این روزها خیلی مظلوم واقع شده است و حتی در عین مظلومیت،مورد توجه نیست از سوی دیگر،سینما آنلاین به هیچ وجه قابل مقایسه با سالن سینما نیست به این دلیل که در سالن هیجان صفحه بزرگ نمایش و در جمع تماشا کردن فیلم سبب می‌شود که کاملا این تفاوت احساس شود.

فیلم‌هایی که برای اکران به سالن سینما می‌رود از زمان بیشتری برخوردار هستند و همین عامل سبب می شود فرصت مناسبی را برای تماشای فیلم در اختیار تماشاگر گذاشته شود ولی اکران فیلم به صورت آنلاین هم از زمان مدت اکران وهمچنین از نظراقتصادی به صرفه نیست.

زمانی که فیلم به سینما آنلاین معرفی و اکران می‌شود از اینکه قرار است به زودی در سینما خانگی و در فضای مجازی منتشر شود انگیزه را از مخاطب خود برای تماشای فیلم می‌گیرد.

به گزارش کافه خبر قزوین،شیوع ویروس کرونا طی هفت ماه تمام صنایع را تحت تاثیر خود قرار داده است و تا از بین رفتن کامل این ویروس ناشناخته به نظر نمی رسد اوضاع سینما و سینما گران به حالت عادی باز گردد.

تولید ، اکران و جشنواره‌هایی که چندین سال با شور و هیجان برگزار می‌ شدند دیگر مانند سابق نخواهند بود.

در این روزها ژانر ترسناک کرونا مخاطبین این صنعت را از ورود به سالن منع کرده است وبا تعطیلی برنامه‌ها و فعالیت‌های فرهنگی و هنری ، چراغ سینما در سراسر کشور در حال خاموش شدن است، اگرچه تا از بین رفتن کامل ویروس کرونا استرس حضور در اماکن جمعی همواره وجود دارد ولی خاموشی این صنعت دراستان نیز پذیرفتنی نیست و مسئولان فرهنگی باید برای برون رفت از این بم بست، چاره و راهکار مناسبی بیندیشند.