در این کتاب‌ها و رمان‌ها مادر موضوع و محور داستان است. مشکلات و مسائل مربوط به مادر در جامعه به خوبی در نوشته‌های این رمان‌ها به چشم می‌خورد.

اسپینوزا انگشت بزرگه ى تاریخِ تفکر است، فیلسوفى که تنها بود، از جامعه ى یهودیان طرد شده بود، مسیحیان کتاب هایش را توقیف کرده بودند و فیلسوفى که جهان را تغییر داد.

جای خالی سلوچ رمانی رئالیستی از محمود دولت آبادی است که بلافاصله پس از آزادی از زندان ساواک و طی ۷۰ روز نوشته است.

رمان چشمهایش، عاشقانه‌‌ای تمام‌عیار به‌شمار می‌آید؛ داستانی که در زمان خود، ساختارشکن و تأثیرگذار بود. نام بزرگ علوی با این کتاب، سرزبان‌ها افتاد و او را میان اهالی قلم، مشهور کرد.

از روز جمعۀ گذشته مدام به‌یاد داستان کوریِ خوزه ساراماگو می‌افتم. در رمان کوری، مردم یک شهر همگی باهم کور شدند. یک مرد کور شد و به خانه رفت و با همسرش برای درمان پیش پزشک رفتند، چشم‌پزشک کور شد، و از فردای آن روز هر کس با آن مرد ارتباط داشت کور شد و این کوری به همۀ مردم منتقل شد، به‌جز همسر چشم‌پزشک.

آخرین رمان شاعر و نویسنده‌ی پرآوازه آمریکایی، چارلز بوکوفسکی است. بوکوفسکی، که بیشتر برای شعرها و داستان‌های کوتاه‌اش شناخته می‌شود، در این اثر تلاش کرده تا یک داستان بلند بنویسد. داستانی که به باور خیلی‌ها، بهترین نوشته‌ی اوست.

مجموعه شعر طنز «دلبری برگزیده‌ام که مپرس» مهران حسینی در واحد آفرینش‌های ادبی حوزه هنری قزوین تولید شد.